Stel, je bent net afgestudeerd en je wilt aan de slag bij een gerenommeerd consultancybureau. Assessment-opdracht: een white paper schrijven die naar klanten gaat. Je stuurt je eerste versie op. De volgende dag krijg je een telefoontje.

‘Ik denk dat je boodschap wel interessant is, maar er zitten zo veel grammaticale fouten in dat ik het niet goed kan beoordelen…. Dit kan echt nooit naar een klant toe.’

‘O, wat gek. Bij ons op Hull University waren taalfouten geen probleem. Daar werd niet naar gekeken.’

DAT IS TOCH ONBESTAANBAAR?! Ik zie de berichtgeving over Hull University en hun taalbeleid voorbijkomen en ik kan er gewoon niet bij. Taal wordt daar niet meer gecorrigeerd, omdat correcte spelling elitair zou zijn.

Pardon? Je zet mensen, wat hun achtergrond ook is, toch op een achterstand op de arbeidsmarkt wanneer je alle eisen rond taal laat varen? Zeker, taal is voor de een lastiger dan voor de ander. Mijn man is dyslectisch en dan is een foutloze mail een hoezee-moment. Ook is in het ene beroep taal belangrijker dan in het andere. Als video-editor hoef je er minder mee te werken dan als advocaat. Prima.

Maar de lat lager leggen voor iedereen – ik vind het gemeen en betuttelend. Taal is net als verkeer, het is in je voordeel als je de regels kent.