Kobe Bryant is nog maar net 18 jaar als hij als jong talent een plek krijgt in de NBA. Zijn club: LA Lakers. Aan het begin moet hij vooral veel op de bank zitten, om aan het einde van een wedstrijd nog eens een seconde of 20 te mogen spelen.

Dan krijgt hij in mei 1997 eindelijk een kans om meer minuten te maken, in een wedstrijd tegen Utah Jazz. De LA Lakers moeten winnen, anders liggen ze eruit voor de play-offs.

Kobe gooit een bal op de basket.

Mis.

Dan nog eens.

Mis.

Van achter de 3-meterlijn.

Mis.

En dan, met nog 11 seconden op de klok, voor de gelijkmaker tegen Utah Jazz.

Mis.

Vier keer mist hij de basket finaal.

De LA Lakers verliezen de wedstrijd.

Om 3 uur in de ochtend landt het team op het vliegveld van Los Angeles. Kobe rijdt naar een gymzaal in de buurt. De conciërge laat hem binnen.

Kobe speelt de hele dag. In z’n eentje. Oefenen, oefenen. Zijn frustratie een plek geven.

Na de zomerstop gaat de eerste wedstrijd tegen Utah Jazz. Zul je net zien.

En Kobe Bryant? Die is de sterspeler van de wedstrijd.

Hij heeft zichzelf overwonnen.

Blijf oefenen. Misschien is schot 12 pas raak. Maar als je stopt met gooien, zul je het nooit weten.

#rememberingkobebryant #schrijven